മഴക്കാടുകളുടെ പ്രത്യേകതകൾ

ഉയർന്നതും തുടർച്ചയായതുമായ മഴയുടെ സ്വഭാവമുള്ള വനങ്ങളാണ് മഴക്കാടുകൾ.

ഇവഭൂമിയുടെ ഉപരിതല വിസ് തീർണ്ണത്തിന്റെ 6% ത്തോളും വരും.

അന്റാർട്ടിക്ക ഒഴികെയുള്ള എല്ലാ ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലും മഴക്കാടുകൾ വളരുന്നു.

മഴക്കാടുകൾ ഭൂമി ലെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന ആവാസ വ്യവസ്ഥിതികൾ ആണ് ജീവജാലങ്ങളടക്കമുള്ളതിൽ ചിലത് 70 ദശലക്ഷം വർഷമെങ്കിലും നിലവിലെ രൂപത്തിൽ ഇവിടെ തന്നെ നിലനിൽക്കുന്നു.

മഴക്കാടുകൾക്ക അസാധാരണമായ ജൈവവൈവിധ്യമുണ്ട്. എല്ലാ ബയോട്ടിക് കമ്മ്യുണിറ്റി ഇനങ്ങളിൽ 40% മുതൽ 75% വരെ മഴക്കാടുകളിൽ നിന്നുള്ളവയാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. (ഒരു ആവാസ വ്യവസ്ഥയിൽ ഒന്നിച്ച് ജീവിക്കു ന്നജീവികളെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്ന പദം |https://en.m.wikipedia.org/wiki/Biocoenosis

ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകളിൽ ഇനിയും കണ്ടെത്താത്ത ദശലക്ഷക്കണക്കിന് സസ്യങ്ങളും പ്രാണികളും സൂക്ഷ്മാണുക്കളും ഉണ്ടായിരിക്കാം ഇവയെ കുറിച്ചുള്ള പഠനവും അന്വേഷണവും ഇപ്പോഴും നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കു ന്നു

മഴക്കാടുകൾ നമ്മുടെ ഓക്സിജന്റെ 20% ഉത്പാദിപ്പിക്കുകയും ധാരാളം കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡ് സംഭരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, ഇത് ഹരിതഗൃഹ വാതക ഉദ്‌വമനം ഗണ്യമായി കുറക്കുവാൻ സഹായിക്കുന്നു.

ലോകത്തിലെ ജലചക്രം നിലനിർത്തുന്നതിലും മഴക്കാടുകൾ പ്രാധന പങ്ക് വഹിക്കുന്നുണ്ട് ഒരു മഴക്കാടിൽ പെയ്യുന്ന മഴയിൽ 50% ത്തിലധികം വർഷവും അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് ബാഷ്പപ്രവാഹം വഴി മടക്കിനൽകുന്നു, ഇത് നമ്മുടെ ഭൂമിയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള ആരോഗ്യകരമായ മഴയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

ലോകത്തിലെ ഉഷ്ണമേഖല വനങ്ങളിൽ പലതും മൺസൂൺ തൊട്ടി ( monsoon trough ) യുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ് നാം ഇന്നു കാണുന്ന പല മഴക്കാടുകളെയും സൃഷ്ട്രിക്കുന്നതിൽ മൺസൂൺ കാറ്റിന് പ്രധാന പങ്ക് തന്നെയുണ്ട്,
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Monsoon_trough

മഴക്കാടുകളുടെ ഭൂപ്രകൃതിയിൽ വലിയ വ്യത്യാസമുണ്ട്, ചെറിയ പാറ കളും. കുന്നുകളും താഴ്ന്ന സമതലങ്ങൾ . ഈർപ്പമുള്ള ഉഷ്ണമേഖലാ വനങ്ങളിൽ ഫലഭൂയിഷ്ഠമായമണ്ണ് എന്നിവയും . അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളുംസാധാരണമായി കണാറുണ്ട്

മഴക്കാടുകളെതന്നെ രണ്ടു വിഭാഗമായി തരം തിരിക്കാം ഉഷ്ണമേഖലാ, മഴക്കാടുകളും , മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകളും

ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകൾ ഉഷ്ണമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളിൽ കാണപ്പെടുന്നു; പ്രധാനമായും തെക്ക്, മധ്യ അമേരിക്ക, പടിഞ്ഞാറ്, മധ്യ ആഫ്രിക്ക, ഇന്തോനേഷ്യ, തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യയുടെ ചില ഭാഗങ്ങൾ, ഓസ്‌ട്രേലിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ ലും തെക്കൻ യുണൈറ്റഡ് സ്റ്റേറ്റ്സ്, മെക്സിക്കോ, തെക്കുകിഴക്കൻ ഏഷ്യ, ഇന്ത്യ എന്നിവിടങ്ങളിൽ കാണാം.

മിതശീതോഷ്ണ പ്രദേശങ്ങളിൽ തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകൾ കാണപ്പെടുന്നു. വടക്കേ അമേരിക്കയിലെ പസഫിക് തീരത്താണ് അലാസ്ക മുതൽ ഒറിഗോൺ വരെ നീളുന്ന ഏറ്റവും വലിയ മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകൾ. ചിലി, യുണൈറ്റഡ് കിംഗ്ഡം, നോർവേ, ജപ്പാൻ, ന്യൂസിലാന്റ്, . ഓസ്ട്രേലിയ എന്നിവിടങ്ങളിൽ മറ്റ് മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകൾ കാണപ്പെടുന്നു.

മഴക്കാടുകളുടെ ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ വൻ മരങ്ങളുടെ ആതിക്യം കാരണം സൂര്യപ്രകാശം നേരിട്ട് മണ്ണിൽ പതിക്കുകയില്ല. ഈ മേലാപ്പ് നശിപ്പിക്കുകയോ നേർത്തതാക്കുകയോ ചെയ്താൽ, താഴെയുള്ള നിലം താമസിയാതെ ഇടതൂർന്നതും വള്ളികളുടെയും കുറ്റിച്ചെടികളുടെയും ചെറിയ മരങ്ങളുടെയും ഒരു കൂട്ടം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു ,

അഞ്ചര ദശലക്ഷം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ (1.4 ബില്യൺ ഏക്കർ) വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടാണ് ആമസോൺ മഴക്കാടുകൾ. ആമസോൺ മഴക്കാടുകളിൽ പകുതിയും ബ്രസീലിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നതെങ്കിലും പെറു, വെനിസ്വേല, ഇക്വഡോർ, കൊളംബിയ, ഗയാന, ബൊളീവിയ, സുരിനാം, ഫ്രഞ്ച് ഗയാന എന്നിവയുൾപ്പെടെ മറ്റ് തെക്കേ അമേരിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലും ഇത് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു.

ലോകത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ വലിയ ഉഷ്ണമേഖലാ വനമാണ് കോംഗോലിയൻ മഴക്കാടുകൾ, ആറ് ആഫ്രിക്കൻ രാജ്യങ്ങളിലായി വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്നു, ലോകത്തിന്റെ ശേഷിക്കുന്ന ഉഷ്ണമേഖലാ വനത്തിന്റെ നാലിലൊന്ന് അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു
നാം ഉപയോഗിക്കുന്ന നിരവധി ഉൽപ്പന്നങ്ങൾ മഴക്കാടുകളിൽ നിന്ന് ലഭിക്കുന്നുണ്ട് തേക്ക്, ബൽസ, റോസ് വുഡ്, മഹാഗണി തുടങ്ങിയ മരങ്ങളും പല ആവശ്യങ്ങൾക്കുമായി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട് കറുവപ്പട്ട, വാനില, ജാതിക്ക, ഇഞ്ചി എന്നിവ മഴക്കാടുകളുടെ പരിസര പ്രദേശളിൽ കൃഷി ചെയ്യാറുണ്ട്

ഉഷ്ണമേഖലാ മഴക്കാടുകളെ “ഭൂമിയുടെ ആഭരണങ്ങൾ” എന്നും “ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഫാർമസി” എന്നും വിളിക്കുന്നു, കാരണം പ്രകൃതി മരുന്നുകളുടെ നാലിലൊന്ന് മഴക്കാടുകളുടെ സംഭാവനയാണ്

വനനശീകരണം, ഫലമായി ഉണ്ടാകുന്ന ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ നാശനഷ്ടം, അന്തരീക്ഷ മലിനീകരണം എന്നിവ കാരണം മഴക്കാടുകളും പ്രാദേശിക വനപ്രദേശങ്ങളും അതിവേഗം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.

ഇവ ഒരിക്കൽ ഭൂമിയുടെ 14% വരെയുണ്ടായിരുന്നു എന്നാൽ ഇപ്പോൾ അവയുടെ വലിപ്പം ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തിന്റെ 6% മാത്രമായി ചുരുങ്ങി രിക്കുന്നു

ബോർണിയോയിലെ 10 ഹെക്ടർ (25 ഏക്കർ) മഴക്കാടുകളിൽ 700 ലധികം ഇനം മരങ്ങൾ ഉണ്ട്ഇത് വടക്കേ അമേരിക്കയിലെ മൊത്തം വൃക്ഷ വൈവിധ്യത്തിന് തുല്യമാണ്. ഇത്

അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളിൽ കാണുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഇനം പക്ഷികളുടെ ആവാസ കേന്ദ്രമാണ് പെറുവിലെ ഒരു മഴക്കാടുകളിൽ

ജന വിഭാഗവും – ഇവർ ആശ്രയിക്കുന്ന മഴക്കാടുകളും —–

ആയിരക്കണക്കിനു വർഷങ്ങളായി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്ന, സങ്കീർ മായ ഒരു ജനതയുടെ ആവാസ കേന്ദ്രമാണ് മഴക്കാടുകൾ. ഉദാഹരണത്തിന്, അതുല്യമായ മഴക്കാടുകളുടെ ആവാസവ്യവസ്ഥകൾ ആഫ്രിക്ക മുതൽ പസഫിക് വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ വരെയുള്ള സംസ്കാരങ്ങളെ യും, ഭക്ഷണത്തെ വളരെയധികം സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.

എംബൂട്ടി
മധ്യ ആഫ്രിക്കയിലെ ഇറ്റൂരി മഴക്കാടുകളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു സമുദായമായ എംബൂട്ടി പരമ്പരാഗതമായി വേട്ടക്കാരാണ്. മഴക്കാടുകളുടെ എല്ലാ മേഘലകളിൽനിന്നുള്ള സസ്യങ്ങളും മൃഗങ്ങളും അടങ്ങിയതാണ് അവരുടെ ഭക്ഷണക്രമം.

വനമേഖലയിൽ നിന്നും ഇബുരി നദിയിൽ നിന്നും (കോംഗോയുടെ കൈവഴിയായ നദി) മത്സ്യങ്ങളെയും ഞണ്ടുകളെയും എംബൂട്ടി വേട്ടയാടുന്നു, ഒപ്പം താഴ്ന്ന പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്ന് സരസഫലങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നു. വലിയ ജീവികളെയും ഫോറസ്റ്റ് ഹോഗ്, കാട്ടുപന്നി, പതിവായി Mbuti വേട്ടയാടുന്നു എന്നിരുന്നാലും ഈ മൃഗത്തെഭക്ഷണത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ വിൽപ്പനയ്ക്കായി വേട്ടയാടുന്നു. ഉയർന്ന മരങ്ങളിൽ നിന്നും മറ്റും എംബൂട്ടി തേനീച്ചക്കൂടുകളിൽ നിന്ന് തേൻ ശേഖരിക്കുകയും ചിലപ്പോൾ എല്ലാം കുരങ്ങുകളെ വേട്ടയാടുകയും ചെയ്യുന്നു . പക്ഷികളെ വല വിരിച്ച് പിടിക്കുന്നതിൽ പ്രത്യാക വൈധിത്യം തന്നെ ഇവർക്ക് ഉണ്ട്

ഇവർ ചരിത്രപരമായി നാടോടികളായ ഒരു സമൂഹമാണെങ്കിലും, കൃഷി ഇന്ന് പല എംബൂട്ടി സമുദായങ്ങളുടെയും ഒരു ജീവിതരീതിയായി മാറിയിരിക്കുന്നു, കാരണം അവർ അയൽ കാർഷിക ഗ്രൂപ്പുകളായ ബന്തു പോലുള്ള കർഷകരുമായി വ്യാപാരം നടത്തുകയും മാനിയോക്, പരിപ്പ്, അരി, വാഴ തുടങ്ങിയ വിളകൾക്കായി വ്യാപാരം നടത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

ചിമ്പു
ന്യൂ ഗ്വിനിയ ദ്വീപിലെ ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങളിലെ മഴക്കാടുകളിലാണ് ചിമ്പു ജനങ്ങൾ താമസിക്കുന്നത്. ഉപജീവനമാർഗ്ഗമായി കൃഷി ചെയ്യുന്നു. ഫലഭൂയിഷ്ഠമായ ഭൂമിയിൽ വർഷങ്ങളോളും കൃഷി ചെയ്യുകയും അതിനു ശേഷം ഈ ഭൂമി തരിശായി ഇടുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ഇവരുടെ രീതി. പിന്നീട് ഈ ഭൂമി കുടുംബത്തിനുള്ളിൽ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

ചിമ്പു പ്രധനമായും വിളവെടുക്കുന്ന വിളകളിൽ മധുരക്കിഴങ്ങ്, വാഴപ്പഴം, ബീൻസ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. കന്നുകാലികളെ, പ്രത്യേകിച്ച് പന്നികളെ ചിമ്പു പരിപാലിക്കുന്നു. സ്വന്തം ഭക്ഷണത്തിനുപുറമെ, പന്നികൾ വ്യാപാരത്തിനും വിൽപ്പനയ്ക്കുമുള്ള വിലപ്പെട്ട സാമ്പത്തിക ചരക്കുകളാണ്. ഇവ

ട്രിംഗിറ്റ്…https://www.britannica.com/topic/Tlingit
വടക്കേ അമേരിക്കയുടെ വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ തീരത്തെ മിതശീതോഷ്ണ മഴക്കാടുകൾ ട്രിംഗിറ്റിന്റെ ആസ്ഥാനമാണ്. സമുദ്ര-ശുദ്ധജല ഉൾനാടൻ വനങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിഭവങ്ങളെ ആശ്രയിച്ച് ആശ്രയിച്ച് ട്രിംഗിറ്റ് വൈവിധ്യമാർന്ന ഭക്ഷണക്രമം ഒരുക്കുന്നു

സമൃദ്ധമായ പസഫിക് ഉൾവശം, നദികൾ, അരുവികൾ എന്നിവ കാരണം, പരമ്പരാഗത ട്രിംഗിറ്റ് ഭക്ഷണത്തിൽ വൈവിധ്യമാർന്ന ജലജീവികൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു: ഞണ്ട്, ചെമ്മീൻ, ക്ലാം, മുത്തുച്ചിപ്പി, , മത്തി, മത്തി, ഹാലിബട്ട്, പ്രധാനമായും സാൽമൺ. കെൽ‌പ്സും മറ്റ് കടൽ‌ച്ചീരകളും വിളവെടുത്ത് സൂപ്പു ആക്കിയോ അലെങ്കിൽ ഉണക്കിയോ ഉപയോഗിക്കുന്നു

കൂടുതൽ ഉൾനാടൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ, ചരിത്രപരമായ ട്രിംഗിറ്റ് വേട്ടക്കാർ മാൻ, എൽക്ക്, മുയൽ, പർവത ആടുകൾ എന്നിവ വേട്ടയാടുന്നു. ശേഖരിച്ചതോ വിളവെടുക്കുന്നതോ ആയ സസ്യങ്ങളിൽ സരസഫലങ്ങൾ, പരിപ്പ്, കാട്ടു സെലറി എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

യാനോമാമി
വെനസ്വേലയ്ക്കും ബ്രസീലിനും ഇടയിലുള്ള അതിർത്തിയിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്ന വടക്കൻ ആമസോൺ മഴക്കാടുകളിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ജനതയും സംസ്കാരവുമാണ് യാനോമാമി. ചിമ്പുവിനെപ്പോലെ, യാനോമാമിയും വേട്ടയാടലും-കൃഷി യും മീൻ പിടുത്തവും മായി ഉപജീവനും നടത്തുന്നു

യാനോമാമി വേട്ടയാടുന്ന തിൽ മാൻ, ടാപ്പിർ (പന്നിക്ക് സമാനമായ ഒരു മൃഗം), കുരങ്ങുകൾ, പക്ഷികൾ, അർമാഡിലോസ് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഉൾ വനങ്ങളിൽ മൃഗങ്ങളെ തിരയാൻ ഇവർ വേട്ട നായിക്കളെ ഉപയോഗിക്കുന്നു

കാർഷികവൃത്തിയിലും ഇവർ സമ്പന്നമാണ് ഇവർ പ്രധാനമായും ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നവിളകളിൽ കസവ, വാഴപ്പഴം, ധാന്യം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഭക്ഷ്യവിളകൾക്ക് പുറമേ, ഹമ്മോക്കുകൾ, വലകൾ, വസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്ന പരുത്തിയും യാനോമാമി കൃഷി ചെയ്യുന്നു.
പെറുവിലെ മഴക്കാടുകളിലെ ഒരൊറ്റ വൃക്ഷം 43 വ്യത്യസ്ത ഇനം ഉറുമ്പുകളെ പാർപ്പിക്കുന്നതായി കണ്ടെത്തി – ഇത് ബ്രിട്ടീഷ് ദ്വീപുകളിലെ ഉറുമ്പുകളുടെ ആകെ എണ്ണത്തെ കണക്കാക്കുന്നു.

ലോകത്തിലെ തന്നെമൂവായിരം പഴങ്ങളെങ്കിലും മഴക്കാടുകളിൽ കാണപ്പെടുന്നു; ഇതിൽ 200 എണ്ണം മാത്രമാണ് ഭക്ഷണത്തിനായി ഇപ്പോൾ പാശ്ചാത്യ ലോകത്ത് ഉപയോഗത്തിലുള്ളത്.
മഴക്കടുകൾ ജീവന്റെ നിലനില്പിന്റെ പ്രധാന ഘടകം തന്നെയാണ്
@ Raveend wayand
https://rainforests.mongabay.com/